استاد شجریان در آلبوم دل مجنون و در دستگاه بیات ترک به اجرای قطعه نیستان از دفتر اول مثنوی مولانا پرداخته‌اند که امروز تقدیم می‌کنم:
بشنو از نی چون حکایت می‌کند
وز جداییها شکایت می‌کند
کز نیستان تا مرا ببریده‌اند
از نفیرم مرد و زن نالیده‌اند
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق
تا بگویم شرح درد اشتیاق
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش
من به هر جمعیتی نالان شدم
جفت خوشحالان و بدحالان شدم
هرکسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من
سر من از ناله من دور نیست
لیک چشم و گوش را آن نور نیست
تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
لیک کس را دید جان دستور نیست **
آتش است این بانگ نای و نیست باد
هرکه این آتش ندارد نیست باد **
آتش عشق است کاندر نی فتاد
جوشش عشق است کاندر می فتاد **
نی حریف هرکه از یاری برید
پرده‌هایش پرده‌های ما درید
همچو نی زهری و تریاقی که دید
همچو نی دمساز و مشتاقی که دید **
نی حدیث راه پر خون می‌کند
قصه‌های عشق مجنون می‌کند
محرم این هوش جز بیهوش نیست
مرزبان را مشتری جز گوش نیست **
در غم ما روزها بیگاه شد
روزها با سوزها همراه شد **
روزها گر رفت، گو رو باک نیست
تو بمان ای آن که چون تو پاک نیست **
هر که جز ماهی ز آبش سیر شد
هر که بی‌روزیست روزش دیر شد **
در نیابد حال پخته هیچ خام
پس سخن کوتاه باید والسلام **
بند بگسل باش آزاد ای پسر
چند باشی بند سیم و بند زر **
گر بریزی بحر را در کوزه‌ای
چند گنجد قسمت یک روزه‌ای **
کوزه چشم حریصان پر نشد
تا صدف قانع نشد، پر در نشد **
شاد باش ای عشق خوش سودای ما
ای طبیب جمله علتهای ما **
ای دوای نخوت و ناموس ما
ای تو افلاطون و جالینوس ما **
جسم خاک از عشق بر افلاک شد
کوه در رقص آمد و چالاک شد **
با لب دمساز خود گر جفتمی
همچو نی من گفتنیها گفتمی
هر که او از همزبانی شد جدا
بی‌‌زبان شد گرچه دارد صد نوا
چون که گل رفت و گلستان در گذشت
نشنوی زان پس ز بلبل سرگذشت
** این ابیات در آواز نیامده است.