سلام،
امروز شعری از حضرت حافظ را که استاد شجریان در دستگاه شور اجرا کرده و در آلبوم خلوت گزیده عرضه شده است، تقدیم میکنم.
اجازه بدهید یک نکته هم در اینجا اضافه کنم. میگویند منظور حضرت خواجه از کلمه سابقه در بیت دوم این غزل، اشاره به آن دعای معروف است که میفرماید: (یا من سبقت رحمته غضبه). و صد البته امید همه ما نیز به همین دریای رحمت خداوندی است که اگر به غضبش رفتار کند...
مزرع سبز فلک دیدم و داس مه نو
یادم از کشته خویش آمد و هنگام درو
گفتم ای بخت بخسبیدی و خورشید دمید
گفت با این همه از سابقه نومید مشو
گر روی پاک و مجرد چو مسیحا به فلک
از چراغ تو به خورشید رسد صد پرتو
تکیه بر اختر شب دزد مکن کاین عیار
تاج کاووس ببرد و کمر کیخسرو
گوشوار زر و لعل ارچه گران دارد گوش
دور خوبی گذران است نصیحت بشنو **
چشم بد دور ز خال تو که در عرصه حسن
بیرقی راند که برد از مه و خورشید گرو **
آسمان گو مفروش این عظمت کاندر عشق
خرمن مه به جوی خوشه پروین به دو جو
آتش زهد و ریا خرمن دین خواهد سوخت
حافظ این خرقه پشمینه بینداز و برو **
** این ابیات در آواز نیامده است.