سلام،
نقل است که:
مردی پدر پیر خود را دشنام همی داد و مضروبش می کرد. گفتندش: شرمی بدار که او را بر گردن تو حق بسیار است. مرد گفتا: همچنان که پدر را بر فرزند حق است، فرزند را نیز بر پدر حقوقی رواست. گفتندش که حق فرزند بر پدر چیست؟ بگفتا: اول آن که مادرش را از مردمان اصیل بخواهد که زیبا باشد، لیک مادر من درم خریده ای است بدشکل از زنگبار. دیگر آن که باید فرزند را نامی نیکو نهد و مرا برغوث نامیده است، یعنی کیک. دیگر آن که باید فرزند را در خردسالی به مکتب فرستد تا نوشتن و خواندن بیاموزد و من یک حرف می نشناسم. و از همه مهمتر آن که چون فرزند، پسر باشد مر او را در خردی ختنه کند. آنگاه دامن خود برداشت و گفتا: اینک چهل ساله ام و هنوز ختنه ناکرده!
سلام،
یکی از شاعره‌های چیره‌دست ایرانی خانم طاهره قره‌العین است. گرچه در وصف این شاعره حرفهای عجیب و غریبی زده شده اعم از اینکه او همسر رئیس فرقه بابیه بوده و اولین زن فیمینیست ایرانی است یا اولین زنی که در ایران پس از اسلام، به معنای امروزی کشف حجاب کرد و.... اما انصافا در سرودن شعر بسیار توانا و زبردست بوده است.
شعر امروز را که سروده همین خانم است تقدیم می‌کنم با این توضیح که جناب شجریان آن را در ۳ اثر خود با صورتهای متفاوت اجرا کرده است:
در قالب کنسرت نوا در آلبوم چهره به چهره که نام آلبوم از همین شعر گرفته شده است.
در دستگاه ابوعطا در آلبوم فریاد با هماوازی همایون شجریان.
در دستگاه شور در برنامه گلهای تازه ۱۳۳ که استاد پایور و استاد اسماعیلی همنوازی سنتور و تنبک آن را بر عهده داشته‌اند:
گر به تو افتدم نظر، چهره به چهره، رو به رو
شرح دهم غم تو را، نکته به نکته، مو به مو
ساقی باقی از وفا، باده بده سبو سبو
مطرب خوش‌نوای را، تازه به تازه، گو به گو
در پی دیدن رخت، همچو صبا فتاده‌ام
خانه به خانه، در به در، کوچه به کوچه، کو به کو
می‌رود از فراق تو، خون دل از دو دیده‌ام
دجله به دجله، یم به یم، چشمه به چشمه، جو به جو
دور دهان تنگ تو، عارض عنبرین خطت
غنچه به غنچه، گل به گل، لاله به لاله، جو به جو **
ابرو و چشم و خال تو، صید نموده مرغ دل
طبع به طبع، دل به دل، مهر به مهر، خو به خو **
مهر تو را دل حزین، بافته بر قماش جان
پرده به پرده، نخ به نخ، تار به تار، پود به پود
در دل خویش طاهره، گشت و نیافت جز تو را
صفحه به صفحه، لا به لا، پرده به پرده، تو به تو **