سلام،
چندین سال پیش آقای شجریان در برنامه گلهای تازه ۲۳ شعری از شادروان رهی معیری را در دستگاه ابوعطا اجرا کرد که با همنوازی استاد جلیل شهناز و مرحوم افتتاح همراه بود و اینک تقدیم به شما:
چو نی به سینه خروشد، دلی که من دارم
به ناله گرم بود محفلی که من دارم
بیا و اشک مرا چاره کن که همچو حباب
به روی آب بود منزلی که من دارم
دل من از نگه گرم او نپرهیزد
ز برق سر نکشد حاصلی که من دارم **
به خون نشسته‌ام از جان‌ستانی دل خویش
درون سینه بود قاتلی که من دارم
ز شرم عشق، خموشم کجاست گریه شوق
که با تو شرح دهد مشکلی که من دارم
رهی چو شمع فروزان گرم بسوزانند
زبان شکوه ندارد دلی که من دارم
** این بیت در آواز نیامده است.