سلام،
به قول معروف، نوبتی هم که باشد، نوبت بابا طاهر است که چهار دو بیتی از او را که استاد شجریان در دستگاه ماهور اجرا و در آلبومی با همین نام عرضه کرده است، مرور کنیم:
بود درد مو و درمونم از دوست
بود وصل مو و هجرونم از دوست
اگه قصابم از تن واکره پوست
جدا هرگز نگرده جونم از دوست
خوشا آنان که سودای تو دیرن
که سر پیوسته در پای تو دیرن
به دل دیرم تمنای کسانی
که اندر دل تمنای تو دیرن
گلی که خود بدادم پیچ و تابش
به آب دیدهگونم دادم آبش
به درگاه الهی کی روا بی
گل از مو، دیگری گیره گلابش
خداوندا مو بیزارم از این دل
شب و روزان در آزارم از این دل
ز بس نالیدم از نالیدنم تنگ
مو رو بستون که بیزارم از این دل