سلام،
شما هم حتما نوای روحبخش استاد شجریان را در آلبوم دستان به خاطر دارید که غزل زیبای حضرت سعدی را فریاد میکرد. این شعر در چهارگاه اجرا شده است و بی تردید یکی از فاخرترین آثار ایشان است:
دوش دور از رویت ای جان، جانم از غم تاب داشت
ابر چشمم بر رخ از سودای تو سیلاب داشت
نز تفکر، عقل مسکین، پایمال صبر دید
نز پریشانی دل شوریده، چشم خواب داشت
کوس غارت زد فراقت، گرد شهرستان دل
شحنه عشقت، سرای عقل در طبطاب داشت **
نقش نامت کرده دل، محراب تسبیح وجود
تا سحر، تسبیح گویان، روی در محراب داشت
دیدهام میجست، گفتندم نبینی روی دوست
عاقبت معلوم کردم، اندرون سیماب داشت
زآسمان آغاز کارم سخت شیرین مینمود
کی گمان بردم که شهد آلوده، زهر ناب داشت
سعدی این ره، مشکل افتادست در دریای عشق
کاول، آخر در صبوری اندکی پایاب داشت
** این بیت در آواز نیامده است.
وبلاگ خوبی دارید مطلبت خیلی قشنگ بود
دوست دارید ارتباط پیوند داشته باشیم ؟