دولت عشق

سلام،

جوانان امروز اگر به موسیقی اصیل علاقه‌مند باشند و پی جوی دستگاههای موسیقی و آلات آن، در مواجهه با نام ساز کمانچه، کیهان کلهر را به خاطر می‌آورند که انصافا در به خدمت گرفتن این ساز، استادی سرآمد و گرانقدر است. و با توجه به جوانیش آینده‌ای بس درخشان خواهد داشت. اما کمی که به گذشته برگردیم نام مرحوم اصغر بهاری نیز همردیف ساز کمانچه تداعی می‌شود.

از جمله آثار این استاد فقید کمانچه که حق بزرگی بر گردن موسیقی اصیل و زنده نگهداشتن این ساز دارد، اجرای یکی از غزلهای حضرت حافظ توسط استاد شجریان است که در دشتی اجرا شده و در آلبوم دولت عشق یا همان گلبانگ ۲ عرضه شده است.

مزن بر دل ز نوک غمزه تیرم

که پیش چشم بیمارت بمیرم

نصاب حسن در حد کمال است

زکاتم ده که مسکین و فقیرم  **

چو طفلان تا کی ای زاهد فریبی

به سیب بوستان و شهد و شیرم  **

چنان پر شد فضای سینه از دوست

که فکر خویش، گم شد از ضمیرم

قدح پر کن که من در دولت عشق

جوانبخت جهانم گرچه پیرم

قراری بسته‌ام با می‌فروشان

که روز غم بجز ساغر نگیرم

مبادا جز حساب مطرب و می

اگر نقشی کشد کلک دبیرم

در این غوغا که کس، کس را نپرسد

من از پیر مغان، منت پذیرم  **

خوشا آن دم کز استغنای مستی

فراغت باشد از شاه و وزیرم   **

من آن مرغم که هر شام و سحرگاه

ز بام عرش می‌آید صفیرم  **

چو حافظ گنج او در سینه دارم

اگرچه مدعی بیند حقیرم

** این ابیات در آواز نیامده است.