سلام،
با اجازه شما امروز شعری از جناب هوشنگ ابتهاج (سایه) را که سالها پیش در برنامه گلهای تازه ۳۵ توسط جناب شجریان در دستگاه همایون اجرا شده و جناب فرهنگ شریف نیز با تار خود همنوازی کرده است تقدیم میکنم:
فتنه چشم تو چندان پی بیداد گرفت
که شکیب دل من، دامن فریاد گرفت
آن که آیینه صبح و قدح لاله شکست
خاک شب در دهن سوسن آزاد گرفت
آه از شوخی چشم تو که خونریز فلک
دید این شیوه مردمکشی و یاد گرفت
منم آن شمع دلسوخته یا رب مددی
که دگر بار شب آشفته شد و باد گرفت
شعرم از ناله عشاق، غمانگیزتر است
داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت
سایه! ما کشته عشقیم که این شیرین کار
مصلحت را مدد از تیشه فرهاد گرفت