عشق سعدی نه حدیثی است که پنهان ماند

سلام،

شعر امروز غزلی است از سعدی علیه‌الرحمه که جناب شجریان آن را در بیات اصفهان و در قالب برنامه یک شاخه گل شماره ۴۲۵ اجرا کرده است.

مشنو ای دوست که غیر از تو مرا یاری هست

یا شب و روز بجز فکر توام کاری هست

به کمند سر زلفت نه من افتادم و بس

که به هر حلقه زلف تو گرفتاری هست

گر بگویم که مرا با تو  سر و کاری نیست

در و دیوار گواهی بدهد کاری هست **

هر که عیبم کند از عشق و ملامت گوید

تا ندیدست تو را بر منش انکاری هست **

صبر بر جور رقیبت چه کنم، گر نکنم

همه دانند که در صحبت گل، خاری هست

نه من خام طمع، عشق تو می‌ورزم و بس

که چو من سوخته در خیل تو بسیاری هست **

باد، خاکی ز مقام تو بیاورد و ببرد

آب هر طیب که در کلبه عطاری هست **

من چه در پای تو ریزم که سزای تو بود

سر و جان را نتوان گفت که مقداری هست

همه را هست همین داغ محبت که مراست

نه که مستم من و در خیل تو هشیاری هست

من از این دلق مرقع به درآیم روزی

تا همه خلق بدانند که زناری هست **

عشق سعدی نه حدیثی است که پنهان ماند

داستانیست که بر هر سر بازاری هست **

** این ابیات در آواز نیامده است.