سلام،
شاید یکی از آثار متفاوت آقای شجریان، آلبوم همایونمثنوی باشد که عمدتا به غزلخوانی آن هم در دستگاه مورد علاقه ایشان همایون اختصاص دارد و انصافا هروقت آن را میشنوم روحم تازه می شود. امروز غزلی از فخرالدین عراقی را تقدیم شما میکنم که در همین آلبوم عرضه شده است.
چه خوش باشد که دلدارم تو باشی
انیس و مونس و یارم تو باشی
دل پردرد را درمان تو سازی
شفای جان بیمارم تو باشی
ز شادی در همه عالم نگنجم
اگر یک لحظه غمخوارم تو باشی **
ندارم مونسی در غار گیتی
بیا تا مونس غارم تو باشی **
اگرچه سخت دشوار است کارم
شود آسان چو در کارم تو باشی **
اگر جمله جهانم خصم گردند
نترسم چون نگهدارم تو باشی
همی نالم چو بلبل در سحرگاه
به بوی آنکه گلزارم تو باشی
چه گویم وصف حسن ماهرویی
غرض زان زلف و رخسارم تو باشی
اگر نام تو گویم ور نگویم
مراد جمله گفتارم تو باشی
از آن دل در تو بندم چون عراقی
که میخواهم که دلدارم تو باشی
** این ابیات در آواز نیامده است.
سلام دوست عزیز وبلاگ بسیار خوبی داری . لطفا یه سری هم به سایت من بزن