رسوای دل

سلام،

شادروان رهی معیری شعر بسیار زیبایی دارد که آقای شجریان در آلبوم رسوای دل آن را در سه گاه اجرا کرده است و نام آلبوم هم از همین شعر گرفته شده است. انصافا از ترانه های بدیع رهی و جزو بهترین اجراهای استاد هم محسوب می شود:

من از روز ازل،

دیوانه بودم، دیوانه روی تو

سرگشته کوی تو

سرخوش از باده مستانه بودم

در عشق و مستی،

افسانه بودم

نالان از تو شد چنگ و عود من

تار موی تو،

تار و پود من

بی‌باده مدهوشم،

ساغر نوشم ز چشمه نوش تو

مستی دهد ما را،

گل رخسارا، بهار آغوش تو

چو به ما نگری، غم دل ببری

کز باده نوشین تری

سوزم همچون گل از سودای دل

دل، رسوای تو

من رسوای دل

گرچه به خاک و خون کشیدی مرا،

روزی که دیدی مرا،

بازآ که در شام غمم، صبح امیدی مرا