سلام،
در برنامه فاخر گلهای تازه ۸۵ که از جمله مجموعه برنامه‌های به یاد ماندنی رادیو در دهه ۵۰ شمسی است، استاد شجریان غزلی از حضرت حافظ را در دستگاه شور با همنوازی تار استاد فرهنگ شریف و ویولن مرحوم بدیعی زمزمه کرده است که امروز تقدیم می‌کنم:
ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت
کار چراغ خلوتیان باز در گرفت
آن شمع سرگرفته، دگر چهره برفروخت
وین پیر سالخورده، جوانی ز سر گرفت
آن عشوه داد عشق که مفتی ز ره برفت
وان لطف کرد دوست که دشمن، حذر گرفت
بار غمی که خاطر ما خسته کرده بود
عیسی دمی بفرستاد و برگرفت
زنهار از آن عبارت شیرین دلفریب
گویی که پسته تو سخن در شکر گرفت
هر سروقد که بر مه و خور، حسن می فروخت
چون تو درآمدی پی کار دگر گرفت
زین قصه، هفت گنبد افلاک پر صداست
کوته نظر ببین که سخن، مختصر گرفت
حافظ، تو این سخن ز که آموختی که بخت
تعویذ کرد شعر تو را و به زر گرفت **
** این بیت در آواز نیامده است.
سلام
لطفا بیت چهارم بدین صورت اصلاح گردد:
عیسی دمی خدا بفرستاد و برگرفت