حکایت دل

سلام،

مدتی این مثنوی تاخیر شد. با عرض پوزش اجازه دهید در این شبهای طولانی زمستان سرد و بی بارش، غزلی از حضرت حافظ را که جناب شجریان آن را یک بار در سه‌گاه اجرا و در آلبوم انتظار دل عرضه کرده و پیش از آن نیز در دستگاه ماهور با همنوازی نی استاد کسایی، تار استاد جلیل شهناز، سه‌تار مرحوم عبادی و تمبک مرحوم افتتاح در برنامه گلهای تازه ۱۲۱ اجرا و عرضه کرده است، تقدیم نمایم:

آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

آیا بود که گوشه چشمی به ما کنند

دردم نهفته به ز طبیبان مدعی

باشد که از خزانه غیبم دوا کنند

معشوق چون نقاب ز رخ در نمی‌کشد

هرکس حکایتی به تصور چرا کنند

چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست

آن به که کار خود به عنایت رها کنند

بی‌معرفت نباش که در من یزید عشق

اهل نظر، معامله با آشنا کنند  **

حالی درون پرده بسی فتنه می‌رود

تا آن زمان که پرده برافتد چه ها کنند

گر سنگ از این حدیث بنالد عجب مدار

صاحبدلان، حکایت دل خوش ادا کنند

می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب

بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند  **

پیراهنی که آید ازو بوی یوسفم

ترسم برادران غیورش قبا کنند

بگذر به کوی میکده تا زمره حضور

اوقات خود ز بهر تو صرف دعا کنند

پنهان ز حاسدان بخورم خون که منعمان

خیر نهان برای رضای خدا کنند  **

حافظ، دوام وصل میسر نمی شود

شاهان کم التفات به حال گدا کنند  **

** این ابیات در آوازها نیامده است.