نهانخانه دل

سلام،

سالها پیش در برنامه گلهای تازه ۱۴۷ جناب شجریان غزل معروف طبیب اصفهانی را در سه‌گاه اجرا کرده است که امروز تقدیم حضورتان می‌کنم:

غمت در نهانخانه دل نشیند

به نازی که لیلی به محفل نشیند

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی

ز بامی که برخاست، مشکل نشیند

خلد گر به پا خاری، آسان برآرم

چه سازم به خاری که در دل نشیند

به دنبال محمل چنان زار گریم

که از گریه‌ام ناقه در گل نشیند

پی ناقه‌اش رفتم آهسته، ترسم

غباری به دامان محمل نشیند  **

به دنبال محمل، سبکتر قدم زن

مبادا غباری به محمل نشیند  **

عجب نیست که خندد اگر گل به سروی

که در این چمن، پای در گل نشیند  **

بنازم به بزم محبت که آنجا

گدایی به شاهی، مقابل نشیند

طبیب از طلب در دو گیتی میاسا

کسی چون میان دو منزل نشیند  **

** این ابیات در آواز نیامده است.