از بهر چه می‌رقصی؟

پاسبان مردی به راهی دید و گفتا کیستی؟

گفت: فردی بی خیال و فارغ و آزاده‌ام

گفت: از بهر چه می‌رقصی و بشکن می‌زنی؟

گفت: چون دارای شور و شوق فوق العاده‌ام

گفت: اهل خاک پاک اصفهانی یا اراک؟

گفت: اهل شهر آباد و خوش آباده‌ام

گفت: خیلی شاد هستی، باده لابد خورده‌ای

گفت: هم از باده‌خور بیزارم، هم از باده‌ام

گفت: از جام وصال نازنینی سرخوشی؟

گفت: از شهوت پرستی هم دگر افتاده‌ام

گفت: پس شاید قماری کرده‌ای، پولی برده‌ای

گفت: من در راه برد و باخت پا ننهاده‌ام

گفت: پولی از دکان یا خانه‌ای کش رفته‌ای؟

گفت: دزدی هم نمی‌چسبد به وضع ساده‌ام

گفت: آخر هیچ سرگرمی نداری روز و شب؟

گفت: سرگرم نماز و سجده و سجاده‌ام

گفت: لابد ثروتی داری و دلشادی به پول؟

گفت: من مستضعف و مسکین مادر زاده‌ام

گفت: آیا راستی آهی نداری در بساط؟

گفت: خود پیداست این از وصله لباده‌ام

گفت: گویا کارمند ساده‌ای یا کارگر؟

گفت: بیکارم ولی از بهر کار آماده‌ام

گفت: بیکاری و بی پولی؟ پس این شادی ز چیست؟!

گفت: یک زن داشتم، اینک طلاقش داده‌ام